Nieuw in WCAG 2.2: laat gebruikers dezelfde informatie maar één keer invullen

Eind 2022 wil het W3C de volgende versie van de Richtlijnen voor Toegankelijkheid van Webcontent uitbrengen. WCAG 2.2 wordt de nieuwe (bijgewerkte) standaard voor digitale toegankelijkheid. WCAG is ook het normdocument waar websites van overheden en publieke organisaties aan moeten voldoen.WCAG 2.2 brengt ons (naar alle waarschijnlijkheid) negen nieuwe succescriteria, waaronder eentje over het voorkomen van redundante invoer. Daar gaan we in dit artikel dieper op in. Opgelet_: WCAG 2.2 is nog geen goedgekeurde standaard. Er is dus een kleine kans dat het W3C nog wat aan dit criterium zal sleutelen. In grote lijnen verwachten we echter geen veranderingen meer._Dit is ons vierde artikel in de reeks over de nieuwigheden in WCAG 2.2. Verder in de reeks:

1. Veilig inloggen voor iedereen dankzij WCAG 2.2
2. WCAG 2.2 helpt je om beter vindbare hulpfuncties aan te bieden
3. Maak je controls zichtbaar voor bezoekers
4. Help bezoekers naar de juiste pagina springen (met WCAG 2.2)
5. You can touch this! Zijn de target sizes in jouw UI wel groot genoeg?
6. Geef je bezoekers focus
7. Je bezoekers verdienen een meeslepende ervaring!

De bedoeling van het nieuwe criterium “Redundant Entry” (3.3.9)

Het nieuwe succescriterium moet voorkomen dat een gebruiker in een proces of flow dezelfde gegevens meer dan één keer moet invoeren.

Denk bijvoorbeeld aan een proces waarbij een gebruiker een leveringsadres én een facturatie-adres moet opgeven. In veel gevallen zal een gebruiker hetzelfde adres willen invullen. Voor sommige gebruikers is dat een heel bewerkelijk en foutgevoelig proces. Dat kan je als website-ontwerper gemakkelijk opvangen en voorkomen.

Voorbeeld: je gebruiker moet identieke gegevens gemakkelijk kunnen overnemen, zoals in het checkoutproces op een webshop.

Zoals je ziet in dit voorbeeld, moet er een mogelijkheid zijn om de eerder ingevulde gegevens met een eenvoudige handeling over te nemen. Afhankelijk van de situatie kunnen de eerder ingevulde gegevens ook integraal en automatisch overgenomen worden (hier niet getoond).

Extra aandachtspunten

• De autocomplete-functionaliteit in browsers wordt niet als een afdoende techniek beschouwd voor dit criterium; de website moet er zelf voor zorgen dat informatie tijdens het proces wordt bewaard om in een volgende stap opnieuw te kunnen invullen.
• Dit criterium vereist niet dat informatie onthouden wordt tussen sessies in. Een proces kan echter wél over verschillende domeinen lopen. Een bestelproces dat een externe payment provider gebruikt voor de afhandeling van de betaling, is dus wel in scope van dit criterium.
• Het criterium heeft geen impact op het criterium Toegankelijke Authenticatie (waar we eerder over schreven) waar het automatisch invullen van wachtwoorden een afdoende techniek is. In dat geval wordt het automatisch invullen door de browser verzorgd.

De uitzonderingen

Een WCAG-criterium zou niet compleet zijn zonder enkele uitzonderingen:

• Als het een essentieel onderdeel van de interface betreft om dezelfde informatie meermaals in te voeren (denk aan quizzes of spelletjes), is het criterium uiteraard niet van toepassing.
• Om veiligheidsredenen. Bij het aanmaken of resetten van een wachtwoord is het gelukkig wel oké om aan je gebruiker te vragen om het wachtwoord een tweede keer (ter controle) in te typen.
• Als eerder opgegeven informatie niet meer geldig is, dan mag een website vragen om dezelfe informatie nog een keer in te voeren. Uiteraard moet je er naar streven om session time-outs te voorkomen (zie ook WCAG 2.2.6 Timeouts).
• Het criterium is niet van toepassing als data door de gebruiker (als onderdeel van dezelfe flow) al werd aangeleverd met een afwijkende methode (bijvoorbeeld in de vorm van een geüpload CV in Word-formaat).

Conclusie

Op enkele logische uitzonderingen na, moet je er als website-ontwerper dus voor zorgen dat je gebruiker dezelfde informatie maar één keer hoeft in te vullen (binnen hetzelfde proces). Hiermee help je in de eerste plaats gebruikers die moeite hebben met schrijven omwille van een fysieke of cognitieve beperking, maar je doet er ook andere gebruikers een plezier mee.

Wat eigenlijk al lang als een vanzelfsprekend UX best practice geldt, wordt nu dus ook een (verplicht) succescriterium binnen WCAG. Hoera voor standaarden! 🎉